“Tenin titrer, adını duyduğunda…”
Asiye, bir kadının yalnızca adı değil,
Geceyi yakan kıvılcımın adı.
Üsküdar sokaklarında rüzgârla değil,
Bakışıyla döner köşeden.
O konuşmaz,
Sana konuşulmayı özletir.
Tenine dokunmadan önce,
Zihnini esir alır.
Kırmızı değil onun rengi,
Alevin içindeki saydamlık.
Sıcaklığını hissedersin,
Ama elini uzattığında fazlasını istersin.
Asiye, fantezi değil.
O, fantezini gerçekten daha gerçek yaşatır.
Bir gece senin olur,
Ama izi sabaha kalmaz…
Teninde kalır.
Evine gelir, otele gelir,
Ama en çok içine gelir.
Elden ödeme? Detaydır.
Çünkü Asiye ile ödenen şey para değil, cesarettir.
Üsküdar onu tanır.
Ama kimse tam tanımaz.
Çünkü her erkek, onun başka bir yanına aşık olur.